Wintersport zit in de lift

Gondels, een stoeltjeslift zo nu en dan en natuurlijk de allerfijnste sleepliftjes. Allemaal luxe vervoersmiddelen die de berg verrijken met technisch vernuft. Vroeger, oh joh, je moest eens weten!

‍

Het gemak van de gondel en stoeltjeslift

Wij, wintersporters anno 2024, weten niet beter dan dat we onze dikke bak met winterbanden op een steenworpafstand van de kabelbaan parkeren. Liefst zo min mogelijk meters naar de gondel. Even die skipas laten scannen en hopla, richting het bergstation. Het is allemaal zo vanzelfsprekend. We betalen voor het gemak en voor we het weten klikken we de ski’s onder de schoenen vast en pakken we die eerste afdaling. In sommige gevallen zitten we dan ook nog eens in een prachtig verwarmde gondel, mogelijk zelfs voorzien van wifi! Het moet niet gekker worden…

Wel handig overigens, die wifi in de gondel.
Het zal je maar gebeuren, stil komen te hangen…
Je pakt in de late middaguren die laatste lift richting de top als de gondel stil komt te hangen door de plots opkomende sneeuwstorm.
In tijden van wifiloze gondels stond je er dan een stuk slechter voor lijkt me!

Het verschil in comfort

Als we even terugpakken naar die drie verschillende opties omhoog dan zit ook tussen de gondel, de stoeltjeslift en de sleeplift redelijk wat verschil in comfort. Naast die luxe gondel, die vooral bij de grotere bergbanen voor het grootste gemak zorgt heeft ook de stoeltjeslift veel charme, als je er met die ogen naar wilt kijken tenminste. In plaats van de ski’s of het snowboard buiten de gondel neer te zetten mag je deze lekker heel de rit naar boven onder je voeten vast houden. Zoals in de Efteling zitten we lekker in een rijtje van zeker twee en soms wel zes personen in de stoeltjeslift. Sommige voorzien van een kap die bij slechte weersomstandigheden tot over het hoofd wordt getrokken. Vooral heel fijn bij zo´n heerlijk koude en ijzige wind! Wat minder fijn bij een warme wind… Ook al eens mogen ervaren, zes personen in de stoeltjeslift met de kap dicht en een of andere fijne vent die de bierscheet van de avond ervoor nog even snel laat ontsnappen…

‍Maar dus vooral prettig bij die snijdende wind van voren en -20 graden op je gezicht! Daarnaast is het met de kap open ook vooral heerlijk rustig. Die vrijheid die je kunt ervaren in een stoeltjeslift, de zon op je gezicht en je blik op het besneeuwde landschap. De zon die doorkomt. Even voel je dan totale blijdschap!

Anders dan wanneer je aan de top, van piste naar piste wilt gaan met een stukje sleeplift tussen je gat. Als duo of misschien alleen. Beiden het oefenen waard want zelfs na een eerste keer die staaf tussen je benen kan het zo maar zijn dat je die keren daarop nog steeds wat evenwichtsproblemen ervaart tijdens dat ministukje bergopwaarts. Vooral met het snowboard kan dit leiden tot grote frustraties wanneer je halverwege dat korte stukje wederom die sleeplift die je vast had omhoog ziet vliegen, terwijl jij eerst weer een kort stukje moet afdalen om het opnieuw te proberen, voordat je weer aan kunt haken bij je vrienden…

Maar alles beter dan vroeger!

Ooit nagedacht over de tijden dat er nog geen liften bestonden? Laat staan wifi…

Je merkt het wel: of je nu in de sleeplift zit of in de gondel, de manier waarop je omhoog komt is altijd een onderdeel van de ervaring. Het maakt de spanning van de afdaling alleen maar groter. De liften, hoe verschillend ze ook zijn, verbinden allemaal hetzelfde doel… De top van de berg!

Als je daar eenmaal bent, is het tijd om te genieten van wat je hebt bereikt, van de vrijheid die je voelt zodra je de sneeuw onder je voeten hebt. Want dat is het uiteindelijk: de reis omhoog is het voorprogramma en die kan spectaculair zijn, maar de afdaling… That´s the real deal!

En of je dat nu doet met de (warme) wind in je gezicht in een stoeltjeslift of in je privé-gondel, het maakt allemaal deel uit van die magische wintersportervaring.

‍